Κλαίμε από τα γέλια με την επικοινωνιακή «καταιγίδα» του Παναθηναϊκού για το πόλο Ανδρών!

Κλαίμε από τα γέλια με την επικοινωνιακή «καταιγίδα» του Παναθηναϊκού για το πόλο Ανδρών!

Υπάρχουν στιγμές, που το ρεπορτάζ γίνεται τόσο σουρεαλιστικό, που ξεπερνά κάθε φαντασία. Και κάπου εδώ, εισέρχεται στη... σκηνή ο Παναθηναϊκός, ο «μάστερ» στην προπαγάνδα, με μια νέα επικοινωνιακή στρατηγική, που έχει στόχο να φέρει δάκρυα στα μάτια. Από το γέλιο! Κλαίμε από τα γέλια! Θα σας εξηγήσουμε...
Η αποτυχημένη διοίκηση Μαλακατέ αποχωρεί. Η διοίκηση Βρανόπουλου έρχεται. Και μαζί της, μια νέα εποχή... επικοινωνιακής επιστημονικής φαντασίας, με την υπογραφή του γνωστού και μη εξαιρετέου Γιάννη Αλαφούζου, του ανθρώπου που ο κόσμος του Παναθηναϊκού τον έχει αναγάγει σε πρόεδρο «εφιάλτη».
Ο Σκουμπάκης, λένε, «έριξε πόρτα» στον Ολυμπιακό. Αυτό γράφτηκε, το διαβάσαμε, το ξαναδιαβάσαμε, ρίξαμε λίγο νερό στο πρόσωπο μήπως έχουμε παραισθήσεις και μετά, απλώς... γελάσαμε. Γιατί όταν έχεις απέναντί σου έναν Ολυμπιακό με 56 νίκες σε 56 παιχνίδια (56-0), με όλους τους τίτλους στο «τσεπάκι» του, με ρόστερ που μοιάζει με All Star ομάδα, δεν μιλάς για «πόρτα». Μιλάς για... φαντασιώσεις. Και όνειρα!
Και κάπως έτσι, ξεκίνησε το αφήγημα: «Πάμε γερά», «αντεπιτίθεται ο Παναθηναϊκός», «χτίζουμε ομαδάρα», «ένα άθλημα είχατε, πάει και αυτό». Με τον Σκουμπάκη μπροστάρη και... φήμες για Γκιουβέτση και Χαλυβόπουλο, να συμπληρώνουν το κάδρο. Τίμιοι παίκτες. Αλλά το να παρουσιάζονται σαν το νέο «Big Three» του παγκόσμιου πόλο, μόνο ως τρολ μπορεί να εκληφθεί.
Αν εμείς, τώρα, καθόμασταν να γράψουμε για το πόσοι παίκτες έχουν «ρίξει πόρτα» στον Παναθηναϊκό για να έρθουν στον Ολυμπιακό, θα χρειαζόμασταν άλλο ένα κείμενο!
Κατανοούμε, βέβαια, την ανάγκη μιας διοίκησης που δεν έχει αναλάβει ακόμα, να δείξει έργο. Να κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου. Να στείλει το μήνυμα, ότι κάτι αλλάζει. Αλλά... ας το κάνουν με λίγο περισσότερο σεβασμό στην πραγματικότητα. Το να παρουσιάζεις ως επανάσταση την πρώτη φορά που ίσως εμφανιστείς σε τελικούς πρωταθλήματος, μετά από δεκαετίες, δεν είναι... μαγκιά. Είναι απόγνωση. Είναι «πόνος» χρόνων. Είναι «πόνος» 56 ηττών και ανυπαρξίας!
Ο Ολυμπιακός δεν παίζεται στο πόλο. Τελεία και παύλα. Έχει το πληρέστερο ρόστερ. Έχει τον κορμό της Εθνικής, εχει πρωταθλητές Ευρώπης, Ολυμπιονίκες, εχει πλάνο, διάρκεια, νικηφόρο DNA. Και τον κορυφαίο παίκτη στον κόσμο, τον Γκέργκο Ζαλάνκι. Επίσης, έχει στο παλμαρέ του δύο Champions League και ένα ευρωπαϊκό Super Cup και φυσικά, αμέτρητους εγχώριους τίτλους. Όσο κι αν κάποιοι επιθυμούν να παρουσιάσουν «αντεπιθέσεις» για να καλύψουν τις αποτυχίες ετών, το 56-0 δεν διαγράφεται ούτε με δελτία Τύπου, ούτε με μεταγραφικές φούσκες, ούτε με προπαγάνδα! Μια ζωή προσπαθούν να δημιουργούν εντυπώσεις. Εντυπώσεις, που «γκρεμίζονται» στα γήπεδα.
Ειλικρινά; Μακάρι να δυναμώσει ο Παναθηναϊκός. Θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον το άθλημα. Αλλά μέχρι να μας δείξει ότι μπορεί κολυμπήσει στα ίδια νερά με τον Θρύλο, τον κοιτάξει στα μάτια, να τον νικήσει, θα συνεχίσουμε να γελάμε με κάθε επικοινωνιακή «καταιγίδα» που ξεσπά, κάθε φορά που ανακοινώνεται μια μεταγραφή. Ή όταν νομίζουν, ότι ο Ολυμπιακός «έμεινε πίσω». Spoiler alert: δεν έμεινε. Δεν μένει ποτέ.
Κλείνοντας, ας θυμίσουμε στον κόσμο τι έγινε με τον Άλιμο ΝΑΣ στο πόλο Γυναικών. Τι έγινε με τον Πανιώνιο στο βόλεϊ Γυναικών. Τι έγινε με τον Αθηναϊκό στο μπάσκετ Γυναικών. Ανάλογα κείμενα διαβάζαμε το περασμένο καλοκαίρι (και όχι μόνο). Αποτέλεσμα; Ο Ολυμπιακός τους «γλέντησε» όσες φορές τους αντιμετώπισε! Σήκωσε τους τίτλους! Γιατί κορυφαίος πολυαθλητικός σύλλογος δεν γίνεσαι με κείμενα και προπαγάνδα. Γίνεσαι στα γήπεδα...