Ολυμπιακός: Ένας «αποκλεισμός» διαφορετικός από τους άλλους
Γιατί αυτός ο Ολυμπιακός, ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, δεν αποκλείστηκε σαν ένας χαμένος· αποκλείστηκε ως κυπελλούχος Ευρώπης, με το κεφάλι ψηλά
Υπάρχουν αποκλεισμοί που πονάνε. Υπάρχουν αποκλεισμοί που φέρνουν απογοήτευση, οργή, προβληματισμό. Και υπάρχουν αποκλεισμοί σαν αυτόν από την Μπόντο Γκλιμτ. Αποκλεισμοί που, παρά την πίκρα, γεμίζουν υπερηφάνεια. Γιατί αυτός ο Ολυμπιακός, ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, δεν αποκλείστηκε σαν ένας χαμένος· αποκλείστηκε ως κυπελλούχος Ευρώπης, με το κεφάλι ψηλά, με το γήπεδο Καραϊσκάκη να τον χειροκροτεί όρθιο, αναγνωρίζοντας την προσπάθεια, τη μαχητικότητα, την πορεία.
Η εξέλιξη των διπλών αναμετρήσεων με την ομάδα από τη Νορβηγία ήταν ο ορισμός του «κρίμα και άδικο». Το 3-0 του πρώτου αγώνα δεν αντικατόπτριζε την εικόνα του γηπέδου. Ο Ολυμπιακός πάλεψε να το ανατρέψει, έβαλε δύο γκολ, είχε τις φάσεις για πολύ περισσότερα, αλλά δεν τα κατάφερε. Κι όμως, όταν το σφύριγμα της λήξης ήχησε, κανείς στο γήπεδο δεν ήταν έτοιμος να γκρινιάξει, να ψάξει για δικαιολογίες, να μιλήσει για αποτυχία.
Ολυμπιακός | Γιατί αυτή η ομάδα δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Αυτή η ομάδα πέτυχε το αδιανόητο.
Κατέκτησε το UEFA Europa Conference League στις 29 Μαΐου του 2024 και με αυτή την επιτυχία έγραψε ιστορία. Δεν ήταν απλά ένας τίτλος· ήταν το όνειρο εκατομμυρίων Ολυμπιακών που έγινε πραγματικότητα. Και αυτό δεν σβήνει με έναν αποκλεισμό, όσο κι αν αυτός μοιάζει άδικος.
Ο Ολυμπιακός στάθηκε ως κυπελλούχος Ευρώπης στη φετινή του πορεία. Έπαιξε δέκα ματς στο Europa League και γνώρισε μόλις δύο ήττες. Έδειξε πως έχει μεγαλώσει, πως έχει αλλάξει πίστα. Και το μεγαλύτερο κέρδος του, μετά το φινάλε αυτής της διαδρομής, είναι η πίστη του κόσμου του.
Αυτό ήταν το πιο συγκλονιστικό βράδυ του Καραϊσκάκη φέτος. Όχι γιατί ήρθε μια επική πρόκριση, αλλά γιατί όλο το γήπεδο έμεινε όρθιο και χειροκροτούσε. Γιατί δεν υπήρχε σιωπή, δεν υπήρχε απογοήτευση, αλλά μόνο τραγούδια και στήριξη προς τους παίκτες. Μια αγκαλιά για την ομάδα που έκανε το αδιανόητο, που τους χάρισε την πιο γλυκιά βραδιά της ζωής τους πριν από εννέα μήνες.
Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, δεν είχε ανάγκη να αποδείξει τίποτα στην Ευρώπη. Το έχει ήδη πετύχει. Και τώρα, επιστρέφει εκεί που ανήκει, στους ομίλους του Champions League. Παράλληλα, στην Ελλάδα, έχει κάνει το καθήκον του και έχει βάλει γερές βάσεις για το πρωτάθλημα και το νταμπλ.
Και κάπως έτσι, αυτός ο αποκλεισμός είναι διαφορετικός από τους άλλους. Δεν φέρνει αμφισβήτηση, δεν φέρνει κατακραυγή. Φέρνει περηφάνια. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν είναι απλά μια ομάδα που κυνηγάει προκρίσεις. Είναι ένας ευρωπαϊκός γίγαντας που σηκώνεται ξανά και ξανά. Και που πλέον ξέρει πως η κορυφή δεν είναι άπιαστο όνειρο—είναι μια πραγματικότητα που ο ίδιος δημιούργησε.